பகாசூரன் திரைப்படச் சுருக்கம்: ஒரு தெருக் கலைஞர் கொலைக் களத்தில் ஈடுபட்டுள்ளார், மேலும் ஒரு ஓய்வுபெற்ற ராணுவ வீரர் யூடியூபராக மாறியவர் ஆன்லைன் நடக்கும் பாலியல் மோசடியைக் கண்காணிக்கிறார். அவர்களின் வாழ்க்கை எவ்வாறு இணைக்கப்படுகிறது மற்றும் தெரு கலைஞரரின் உண்மையான நோக்கம் என்ன என்பதே படத்தின் கதை .
பகாசூரன் திரைப்பட விமர்சனம்: மோகன் ஜி இதுவரை எடுத்த படங்கள், அவர்கள் தொடும் தலைப்புகளுக்காக எப்போதும் சர்ச்சைக்குரியவை. பகாசுரன் படம் சமூகப் பிரச்சினைகளின் மற்றொரு நீட்டிப்பாகும். இந்த ரிவெஞ்ச் த்ரில்லர் படம் ஆன்லைன் விபச்சாரம் மற்றும் பெண்கள் எவ்வாறு பல்வேறு வழிகளில் சுரண்டப்படுகிறார்கள் என்பதைப் பற்றியது.
சிவன் கோவில்களில் சாப்பிட்டு தூங்கும் பீம ராசு (செல்வராகவன்) என்ற அலைந்து திரிபவருடன் தொடங்குகிறது, மேலும் காம ஆசை கொண்ட ஒரு பெரியவரை கொடூரமான கொலை செய்கிறார். இதற்கு இணையாக, குற்றவியல் மற்றும் குற்றம் சார்ந்த கதைகளில் யூடியூப் சேனலை நடத்தி வரும் ஓய்வுபெற்ற ராணுவ அதிகாரியான மேஜர் அருள்வர்மன் (நட்டி) என்பவரை அறிமுகம் செய்கிறார் இயக்குநர் . அவரது மூத்த சகோதரரின் மகளின் தற்கொலை அவரை வெறித்தனத்தில் ஆழ்த்துகிறது, மேலும் அவர் அதன் பின்னணியில் உள்ள சூழ்நிலைகளை ஆராயத் தொடங்குகிறார். ஒரு கல்வி நிறுவனத்தில் பணிபுரியும் நபர்களால் ஆதரிக்கப்படும் பாலியல் மோசடி மற்றும் பீமா ராசுவின் தொடர்புகளை கதை மெதுவாக அவிழ்க்கிறது. பின்வருவது பீமா ராசுவின் ஃப்ளாஷ்பேக் மற்றும் அருள்வர்மன் எப்படி புள்ளிகளுடன் இணைகிறார் என்பது சுவாரசியம் .
இளைஞர்களின் பாதுகாப்பு மற்றும் தொழில்நுட்பம் அவர்களின் வாழ்க்கையை எவ்வாறு சுரண்டுகிறது என்ற எண்ணம் ஒரு அளவிற்கு நியாயமானதாக இருந்தாலும், அது பிரசங்கமாகவும் மாறுகிறது. தொழில்நுட்ப உலகத்துடன் தொடர்புடைய சமூக-பொருளாதார சிக்கல்களைப் பற்றிய ஆழமான புரிதல் இல்லாத கட்டாய அரைவேக்காட்டு கதையும் உள்ளது. உதாரணமாக, குழந்தையின் மொபைல் பயன்பாடு குறித்து பெற்றோர்கள் விழிப்புடன் இருக்குமாறு படம் கேட்கிறது, இது குழந்தையின் விஷயங்களை ஆராய்வதற்கான அடிப்படை சுதந்திரத்தை பறிப்பதால் அதை முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. இந்தப் பிரச்சனைகளைப் பற்றி குழந்தைகளுக்குத் தெரியப்படுத்த பெற்றோர்களை திரைப்படம் ஊக்குவித்திருந்தால் அது நன்றாக இருந்திருக்கும், இதனால் குழந்தைகள் தங்கள் சொந்த முடிவுகளை எடுக்க அதிகாரம் பெறுகிறார்கள்.
இளைஞர்களின் பாதுகாப்பு மற்றும் தொழில்நுட்பம் அவர்களின் வாழ்க்கையை எவ்வாறு சுரண்டுகிறது என்ற எண்ணம் ஒரு அளவிற்கு நியாயமானதாக இருந்தாலும், அது பிரசங்கமாகவும் மாறுகிறது. தொழில்நுட்ப உலகத்துடன் தொடர்புடைய சமூக-பொருளாதார சிக்கல்களைப் பற்றிய ஆழமான புரிதல் இல்லாத கட்டாய அரைவேக்காட்டு கதையும் உள்ளது. உதாரணமாக, குழந்தையின் மொபைல் பயன்பாடு குறித்து பெற்றோர்கள் விழிப்புடன் இருக்கின்றார்களா என்ற கேள்வியை எழுப்புகிறது , இது குழந்தையின் விஷயங்களை ஆராய்வதற்கான அடிப்படை சுதந்திரத்தை பறிப்பதால் அதை முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. இந்தப் பிரச்சனைகளைப் பற்றி குழந்தைகளுக்குத் தெரியப்படுத்த பெற்றோர்களை திரைப்படம் ஊக்குவித்திருந்தால் அது நன்றாக இருந்திருக்கும், இதனால் குழந்தைகள் தங்கள் சொந்த முடிவுகளை எடுக்க அதிகாரம் பெறுகிறார்கள்.
இப்படத்தில் உள்ள ஒரு நல்ல செய்தி என்னவென்றால், இளைஞர்கள் தங்கள் பெற்றோருடன் வெளிப்படையாக இருக்க வேண்டும். இதையும் இன்னும் சிறப்பாக எடுத்துக்காட்டியிருக்கலாம். பெற்றோருக்கும் குழந்தைக்கும் இடையே பரஸ்பர புரிதலும் மரியாதையும் இருக்கும் வகையில் பெற்றோர்கள் முன்னோக்கிச் சிந்திக்கவும் இந்தப் படம் தூண்டியிருக்கலாம்.
திரைக்கதையைப் பொறுத்தவரை, இது மிகவும் நேரடியானது மற்றும் ஒரு புலனாய்வு திரில்லராக இருந்தாலும், பெரும்பாலும் யூகிக்கக்கூடியது. இன்னும், இந்த இயக்குனரின் முந்தைய படங்களுடன் ஒப்பிடுகையில், கதாபாத்திரம் சிறப்பாக உருவாகியுள்ளது மற்றும் பின்னணி சுவாரஸ்யமாக உள்ளது. பீமா ராசு தன் மகளுக்கு நீதி கேட்டு கொலைக் களத்தில் இறங்கும்போது நம்மால் அவரைப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.
ஒளிப்பதிவு (ஃபாரூக் ஜே பாஷா) மற்றும் பின்னணி இசை (சாம் சிஎஸ்) சில காட்சிகளை சற்று உயர்த்த உதவுகிறது. செல்வராகவனின் நடிப்பு படத்தைத் தக்கவைக்கும் அளவுக்கு கண்ணியமாக இருக்கிறது, அதே சமயம் நட்டியும் அதை நன்றாக நிறைவு செய்கிறார். இறுதியில், பகாசூரன் படம் மிகவும் லேசான தாக்கத்தை தருகிறது .
